عزیز دلم!از وقتی تو عروسک قشنگ به دنیا اومدی،مامان خواب به چشماش راه نداره.همش نگران توئه.آخه تو فقط روی شکمت می خوابی و مامان می ترسه بینیت رو بالش بیفته.دکترت می گفت جای نگرانی نیست و اتفاقا این بهترین شیوه خوابیدن نوزاده.خلاصه چند هفته زمان برد تا ما عادت های تو فرشته کوچولو رو بشناسیم.یکی دیگه از عادت هات این بود که فقط با خوردن شیر مادر به خواب می رفتی.نمی دونی چقدر لذت بخشه در آغوش گرفتن و شیر دادن به قشنگ ترین پسر دنیا!فکر نمی کنم توی زندگی یک زن لحظه ای به زیبایی این لحظه وجود داشته باشه.عروسک قشنگ!روزای اول وقتی نگاهت می کردیم،باورمون نمی شد مامان و بابا شدیم.به خودمون می گفتیم یعنی این فرشته دوست داشتنی مال ماست؟
تو روز سوم تولدت برای انجام یه سری آزمایش بردیمت مرکز بهداشت.به مامان و بابا گفتن یه کوچولو زردی داری؛اما جای نگرانی نیست و زود خوب میشی.شب ششم هم نافت افتاد و راحت شدی عزیزکم.
تو روز دهم،برای اولین بار مامان بزرگ حمامت کرد.شدی یه گوله برف.تو حموم خیلی ساکتی.معلومه خیلی حموم رو دوست داری.ما هم تو رو خیلی دوست داریم...
